Czarny palec nie naprawi się sam
ratujemy stopy zakwalifikowane przez innych do amputacji
leczenie stopy cukrzycowej
Leczenie zespołu stopy cukrzycowej obejmuje całe spektrum czynności. Każdy przypadek analizujemy indywidualnie i wdrażamy odpowiednie leczenie, które może obejmować:
- odciążenie stopy,
- oczyszczenie rany,
- leczenie infekcji,
- wkładki, buty.
lek. Witold Paszta
Chirurg
mgr Magdalena Pawłowska
Pielęgniarka
badanie to podstawa
Wizyta w Prestige Medical to podstawowe narzędzie wczesnego wykrywania i unikania zagrożeń, jakie niesie ze sobą zbyt późne wykrycie stopy cukrzycowej.
Pierwsza wizyta obejmuje:
- zebranie dokładnego wywiadu dotyczącego czasu trwania cukrzycy – im dłużej trwa choroba, tym większe spustoszenia mogła poczynić,
- ustalenie, czy pacjent przyjmuje insulinę (gdyż podczas jej stosowania łatwiej dochodzi do niedocukrzeń),
- oglądanie i dotykanie obu stóp pod kątem nawodnienia skóry (u większości pacjentów występuje skóra sucha, pozbawiona całkowicie potu)
- badanie tętna na tętnicach grzbietowych stóp (grzbiet stopy) i tętnicach piszczelowych tylnych (za kostką przyśrodkową) – koniecznie obustronnie. Wyczucie tętna na tych tętnicach daje sygnał, że u podstawy problemów pacjenta najprawdopodobniej nie leży niedokrwienie stopy.
cena zabiegu
leczone rany pacjentów z cukrzycą
Rana podudzia u pacjentki lat 80, leczona na cukrzycę, nadciśnienie, niewydolność krążeniowa, rana powstała w wyniku owrzodzenia. Zdjęcie przed i po oczyszczeniu chirurgicznym.
Pacjentka lat 80, leczona na cukrzycę, rano po uderzeniu i powstaniu krwiaka na podudziu. Czas gojenia 3 tygodnie.
Zapobieganie stopie cukrzycowej
Wyrównanie cukrzycy (utrzymywanie stężenia glukozy w zalecanych granicach). Bardzo ważna jest dieta. Należy zadbać o prawidłową masę ciała.
Wczesne rozpoznanie choroby oraz jej prawidłowe wyrównanie już od początku zachorowania zmniejszają częstość występowania uszkodzeń nerwów oraz zmian naczyniowych w obrębie kończyn.
Utrzymywanie prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego i stężenia cholesterolu, szczególnie ważne w zapobieganiu miażdżycy naczyń kończyn dolnych, a tym samym w unikaniu pogorszenia ich ukrwienia.
Regularne oglądanie stóp, zarówno ich części grzbietowej oraz podeszwowej, jak i przestrzeni międzypalcowych, pozwala zauważyć pęknięcia skóry, rogowacenie, odciski, owrzodzenia i zmiany zabarwienia. W przypadku trudności można użyć lusterka.
Higiena stóp. Wskazane jest codziennie mycie stóp w letniej wodzie, z użyciem na przykład szarego mydła. Umyte stopy należy starannie osuszyć i dokładnie wytrzeć, zwłaszcza między palcami, a następnie natłuścić kremem, przede wszystkim w miejscach, gdzie naskórek jest zgrubiały. Jeśli skóra jest wilgotna, można użyć niewielkiej ilości talku. Nie wolno korzystać z pumeksu, maści na odciski czy chemicznych środków używanych przez osoby zdrowe. W wyjątkowych przypadkach można delikatnie zetrzeć zrogowaciałą skórę pumeksem. Brak higieny to krótsze życie Twoich stóp!
Prawidłowe obcinanie paznokci – równo z czubkiem palca, niezbyt krótko. Wrastającym paznokciem powinien się zająć specjalista.
Noszenie odpowiedniego obuwia, wkładek oraz skarpet. Obuwie noszone przez chorych na cukrzycę, zwłaszcza tych, u których już występują zaburzenia unerwienia i ukrwienia stóp, powinno być wygodne, szerokie i wykonane ze skóry. Najlepiej, by buty miały wysokie nosy, pozwalające na swobodne ułożenie w nich stopy. Wskazane jest noszenie obuwia w rozmiarze o jeden większym niż rozmiar stóp. Do butów trzeba dobrać specjalistyczne wkładki, pozwalające na odciążenie określonych okolic stopy. Przed założeniem butów należy sprawdzić, czy nie ma w nich jakiegoś przedmiotu (np. kamienia). Na kartce papieru warto wykonać obrys stopy, który można potem włożyć do buta przy jego zakupie. Butów nie można zbyt ciasno sznurować, a ze względu na ryzyko otarcia nie powinno się również wkładać ich na gołe stopy. Najlepiej używać bawełnianych skarpet bez szwów. Konieczne jest, by buty posiadały wysokie nosy, co pozwala na swobodne ułożenie stóp.
Unikanie urazów mechanicznych i termicznych. Ze względu na możliwość urazu niewskazane jest chodzenie boso. Niebezpieczne jest również stawanie gołymi stopami na nagrzanym brzegu basenu. Nie wolno też ogrzewać nóg przy grzejnikach ani używać poduszek elektrycznych i termoforów. Te środki ostrożności dotyczą szczególnie stopy pozbawionej czucia bólu i temperatury.
Ćwiczenia fizyczne. Rozsądnie dawkowany wysiłek fizyczny, np. spacery, poprawia ukrwienie stóp. Pacjenci, u których występują zaburzenia unerwienia i ukrwienia, powinni skonsultować z lekarzem rodzaj i czas aktywności fizycznej.
